Zepsucie nie jest odchyleniem od “normy”. Stanowi ono obniżenie poziomu zrozumienia danego aspektu, połączone z utratą równowagi. Źródłem zepsucia jest zewnętrzny, destrukcyjny czynnik, który został włączony do naszego systemu wartości. Zarówno fakt degeneracji, jak i punkt, w którym w jej rezultacie znajdzie się jednostka, są wypadkową podejmowanych przez nią wyborów.
Zależnie o podjętych działań zepsucie może skutkować popadnięciem w konflikt wewnętrzny lub z otoczeniem, życie w świecie złudzeń, uzależnienie (od czegokolwiek lub kogokolwiek), powierzenie swego losu łutowi szczęścia bądź przemianę. Przemiana wystąpi jedynie jako konsekwencja obecnego stanu rzeczy oraz bieżących decyzji jednostki. Zależnie od emocji, jakimi będzie się kierować, skutki przemiany będą destrukcyjne bądź przyniosą efekt w postaci zdobytego doświadczenia oraz odzyskanego stanu równowagi.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że zdegenerowana jednostka posiada skłonności do skrajnych zachowań. Ich równoważenie jest niezbędnym warunkiem osiągnięcia celu.
(trafia do kontenera Duchowość)